โดย Fred Stitt

ปีที่ผ่านมาเมื่อฉันถูกการเรียนการสอนที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียที่ Berkeley และการวางแผนการเรียนในโรงเรียนใหม่ที่ซานฟรานซิสถาบันสถาปัตยกรรมศาสตร์ผมสำรวจแห่งชาติของปัญหาในการศึกษาสถาปัตยกรรมจากมุมมองของนักศึกษาคณะผู้บริหารและศิษย์เก่า ไม่น่าแปลกใจผมได้มากในการลบความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณภาพของการศึกษาทางด้านเทคนิคและการบริหารจัดการซึ่งเป็นที่ไม่มีอยู่ในเกือบหลายโรงเรียน

ที่น่าแปลกใจมากที่สุดรายงานเกี่ยวกับการกดขี่ทางปัญญาที่นักเรียนได้ประสบมา นักศึกษาที่ต้องการที่จะรวมการศึกษาของสถ​​าปัตยกรรมและระบบนิเวศมักจะถูกเปิดลง นักศึกษาที่ต้องการที่จะสำรวจผลกระทบของการจัดสวนตกแต่งภายใน, การออกแบบแสงอาทิตย์และวัสดุก่อสร้างทางเลือกที่ถูกป้องกันได้บ่อยจากการทำเช่นนั้น

นักเรียนที่บ่นว่า"มอง"เป็นตัวแทนของการออกแบบหรือ Deconstructionist ต์โมเดิร์ได้มากขึ้นสิ่งสำคัญที่จะประสบความสำเร็จในสตูดิโอออกแบบมากมายกว่าข้อกำหนดการออกแบบสร้างสรรค์การออกแบบเชิงนิเวศหรือนวัตกรรมเทคโนโลยี หลังจากที่เอกสารร้องเรียนที่ฉันเริ่มที่โรงเรียนใหม่ในซานฟรานซิสโกกับรายการพื้นฐานของปัญหาที่เกิดขึ้นหลัก 30 และเป้าหมายในการศึกษาการออกแบบ

ตัวอย่างเช่นเป้าหมายหนึ่งคือการรับนักเรียนให้ดียิ่งขึ้นขอขอบคุณที่มีศักยภาพความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองปลดปล่อยจินตนาการของพวกเขาและใช้ความคิดสร้างสรรค์กว้างไกลในการแก้ไขปัญหาในทางปฏิบัติมาก เราพบว่านักเรียนมีการใช้จ่ายมักจะอายุการใช้งานการรักษาความคิดที่สำคัญที่สุดของพวกเขาภายใต้ wraps เพราะกลัวการวิพากษ์วิจารณ์และเยาะเย้ย

ดังนั้นส่วนหนึ่งของงานของเราเป็นนักการศึกษาคือการหาวิธีที่จะช่วยให้นักเรียนที่จะสำรวจอย่างเต็มที่ เราได้มีการอนุญาตให้ว่าในช่วงต้น, งานทดลองจะยังไม่เสร็จหรือไม่ชำนาญและไม่ลงโทษคนที่พวกเขาทำงานผ่านขั้นตอนการก่อสร้างนี้ ที่ตรงข้ามของโรงเรียนส่วนใหญ่ที่นักเรียนต้องเลือกระหว่างการพยายามทดสอบที่มีความเสี่ยงหรือจะให้เกรดโดยการเลียนแบบสิ่งที่พวกเขารู้ว่าอาจารย์ของพวกเขาจะพบว่าได้รับการยอมรับ ที่โรงเรียนของเราในซานฟรานซิเราได้อย่างรวดเร็วพิสูจน์ให้เห็นว่านักเรียนเจริญเติบโตในสภาพแวดล้อมที่ฟรี